Rusya Ukrayna ortasında 24 Şubat’ta başlayan savaşta, 4 ay geride kaldı.
Ülkelerindeki savaştan kaçan Ukraynalı bayan ve çocuklar bir çeşit firmasının aracılığıyla geçtiğimiz Mart ayında Moldova üzerinden Kuşadası’na geldi.
Eşlerini ve babalarını geride bırakmak zorunda kalan Ukraynalı bayan ve çocuklar, babalar gününde ülkelerinden ve konutlarından uzakta olmanın acısını yaşıyor.
Özlemlerini telefonla gideriyorlar
Savaşın biteceği günü umutla bekleyen Ukraynalı çocuklar, babalarına olan hasretlerini ve sevgilerini fırsat buldukça telefonla arayıp konuşarak gideriyor.
Kuşadası’nda annesi Marina Yurina ve kız kardeşi Liza ile birlikte kalan Roman, babası için akordiyon çaldı. Liza ise telefonla görüntü kaydedip babasına ’Seni çok seviyorum. Umarım savaş biter ve en yakın vakitte seninle kavuşuruz” mesajı gönderdi.
“Babamı ve ülkemi çok özledim”
Kuşadası’nda huzur ve inanç içerisinde kaldıklarını belirten Roman Yurina, “Savaştan evvel olağan bir hayatımız vardı. Kiev’de arkadaşlarımla okula sarfiyat, eğlenceli vakit geçirirdik. Artık o günler çok uzakta kaldı. Ben konservatuvar öğrencisiyim. Birinci kere babamdan başkayım. Rusya ile Ukrayna ortasında olan savaşın bir an evvel bitmesini diliyorum. Babamı ve ülkemi çok özledim” dedi.
“Savaş artık bitsin”
Babasına cep telefonu ile çektiği görüntüyü yollayan 6 yaşındaki Liza ise, “Baba artık senin yanında olmak isterdim. Biz burada yeterliyiz. Seni çok seviyorum. Savaş artık bitsin. En yakın vakitte seninle kavuşmayı diliyorum” diye konuştu.
“Çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum”
Eşi Andriy Yurina’nın Ukrayna Merkez Bankası’nda güvenlik vazifelisi olduğunu söz eden Marina Yurina da, “Çocuklarımla her akşam babamızı düşünüyoruz. Eşim için her gün dua ediyorum. Artık savaşın sona ermesini ve ülkemize geri dönmeyi istiyoruz. Çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum” dedi.